سعدية وميدووووووو

الحلقة التانية

تانى يوم راحت بقى سعديه على الجامعه
اول اما خلصت اول محاضره
سعديه : يا ندى انا جعانه جوى تعالى نجيب اى حاجه ناكولها
ندى: خلاص تعالى يا سعديه نروح كافتريا الكليه
سعديه : لا دى كولها مليانه شباب ياختى انا مش هروح هناك
ندى : لا تعالى بس احنا ملناش دعوه بحد هناك
سعديه : طيب يلا اما نشوف
راحت سعديه وندى الكافتريا و اول اما اعدوا كان اعد قصادهم مين عمنا ميدو بقى
ميدو اول اما شاف سعديه اعد يضحك بقى بصوت عالى
سعديه بصتله بقرف اوى وقالت
هوه ماله الواد ده الى شبه الديك الازعر بيضحك ليه كده
ندى : احنا مالنا يا سعديه هوه بيضحك وخلاص
سعديه : ليه يا بت شايفنا ارجوزات جودامه ده واد حيوان وعايز يتهزج
ندى : بصى احنا ناكل ونمشى من هنا
سعديه : طيب احسن بردو انا جولتلك بيومك لاسود ده انا مش هاجى الكافتريا دى
خلصوا اكل ودخلوا قاعه المحاضرات
واعدوا دخل طبعا وراهم الاستاذ الفاضل ميدو وكانت معاه وحده صحبته
وشاف سعديه بردو واعد يشاور عليها ويضحك
سعديه اتنرفزت اوى طبعا والعرق الصعيدى طلع
سعديه : بصى يا بت يا ندى بيعمل ايه الواد ده بيضحك تانى
قالتة ندى
انت حضرتك بتضحك ليه
ميدو : ههههههههههههه لا ولا حاجه يا انسه ههههههه
سعدية : فرحان جوى وانت فاتح خشمك كده جاتك نيله عليك وعلى بوزك الفجرى
ميدو : وليه الغلط يا ااااااااا؟
سعديه : يا اااااااا ايه ما تنطج
ميدو : يا حجه هههههههه
سعديه : تعرف انك مش محترم وعيل جليل ادب وعايز تتربى
ميدو: انتى انتى انتى تربينى انا
وطبعا الاستاذ ميدو بيستفزها بمياعته وبالحركات الى بيعملها
ندى : طيب ممكن اعرف بتضحك ليه
ميدو: انتى مش شايفه جمبك تحفه فنيه بجد ههههههه
سعديه : تحفه فنيه ما تحطنى فى متحف الشمع يا خوى
انا تحفه وانت تيجى ايه بشعرك الى مكهربه ده وبنطلونك الى هيوجع منك ارفع بنطلونك وبعدين اتكلم
ميدو طبعا مش معاه غير انه يضحك هوه وصحبته
سعديه : يلا يا ولاا انت خد الفرخه بتاعتك دى وغور من هنا اتكشح يلا
ميدو : دى فرخه دى جنا صحبتى
سعديه : جنا ولا عفريت وانا مالى غور احسن افرج عليك الجامعه كلها
ميدو : انا مش هرد عليكى انتى مش من مستوايا
سعديه : مستوى مين يا بو مستوى انت يا حوساله وعره الشباب كمان ولو شفت وشك هنا هضربك بالبولغه
ندى : خلاص يا سعديه هوه فعلا مش محترم بس انتى بردو نرفزتية
سعديه : انتى مش شايفه حيلت امه بيعمل ايه
ندى : معلش
المهم ندى هدت سعديه وخلصوا محضراتهم ورواحوا
وانتظرونا الحلقه الى جايه

هنكمل لما اشوف ردودكم الحلوة[b]

رائعه هافطس بجد تجنن على الله ميكنش لها كماله هاولع فى نفسى واحضن المنتدى هههههههههههههههههههههههههه

ربنا يعوضك ك فرح وسعادة ويملا حياتك كل خير وهنا

ههههههههههههه ليها كمالة يا قمر اية يا جماعة فين تعليقاتكم

الحلقة التالتة
بعد اما خرجت سعديه من الجامعه علشان تروح
خرج وراها طبعا عمنا ميدو هوه وجنى صحبته بالعربيه بتاعته
واعد يرخم عليها ويدايقها
سعدية: انت يا واد احترم نفسك وامشى بعيد عن هنا بدل ماخلى يومك اسود
ميدو : بجد انا مش هسيبك انهرده هوه الضحك عليكى انهرده هخليكى تحرمى تكلمينى باسلوب مش كويس يا انتى
سعدية: والله انت شكلك كده جبته لنفسك فى يومك الجوتران ده ونويت تحجز لنفسك سرير ونفر زيادة فى المستشفى
جنى : الحق يا ميدو دى بتقول هتدخلك انت المستشفى
سعدية: دى ومالها دى والنعمه شكلك هتتجطع انهرده انت والدزمه الى معاك دى
سعدية: الحجونى يا ناس الولا ده بيتحرش بيا وبيجولى كلام جلت ادب وخدش حيائى الحجوووووووووووووونى

طبعا سعدية اعدت تصوت والناس اتلمت عليها وضربوا ميدو ادوله علقة سخنة وجنى كل اللى بتعملة عماله تصوت

جنى: يا وحوش حرام عليكوا هوه مش قدكوا
سعدية : مش جدهم علشان يحرم تانى مره
كده هوه اتعلم الادب

ومشيت سعدية وجنى اتصلت بالاسعاف جم خدوا ميدو بعد اما روحت سعدية عند بيت عمها
مرات عمها فتحتلها الباب بتقلها ازيك يا سعدية طبعا مش ردت عليها ودخلت وهى بتقول كلام كدة مش مفهوم

( انا كان مالى ومال البلد بت الدزمه دى شكلى كده هتبجى وجعتى سوده ما انا كنت فى بلدى وجاعده كويسه بس بردو مش فشيت غليلى اةةةةةةةةةة يا بوى )
مرات عمها دخلت قالت لعمها بقى
عمها راح لسعديه
عمها : مالك يا بنتى مرات عمك بتقول انك مدايقه
سعدية : ماليش ياعمى ( فى سرها طبعا بتقول : والنبى روح بعيد كده مش ناجصاك انت كمان وكمان مرتك لحجت توصلك لسانها مش بيتبل فيه فوله ربنا ياخدها )
عمها: لا بجد احكيلى يا بتى
سعدية :الولاد عندكوا ياعمى البنات ارجل منهم يا بوى واد ياعمى مش محترم جل ادبه عليه
عمها: ليه يا بتى انتى عملتيلوا ايه
سعدية : معملتلوش حاجه والله ( وحكت سعديه لعمها الى حصل )
عمها: طيب ليه يا بنتى كده ده تلاقى الشباب بهدلوه خالص
سعدية: احسن انا كمان مش فشيت غليلى انا كان نفسى امسكوا من شعره الى ماسكاه الكهربه ده واجصهوله خالص واعمل فى الناس جميله بادل ما تتازى من شكلوا العفش يا رب يكون مات علشان ارتاح من خلجته الفجريه

طبعا ميدو اعد فى المستشفى حوالى 15 يوم ومش بيجى الجامعة خالص وسعدية حكت لندى اللى حصل

ندى : على فكره يا سعديه هوه غلط بس مش لدرجه انك انتى تخلى الشباب يموتوه كده خالص
سعدية : استفزنى جوى يا ندى والله خلانى فجت اعصابى
ندى: خلاص بصى انتى تيجى معايا نروح نزوره فى المستشفى
ونعتزرله ونهدى الموضوع ونصلح الى حصل
سعدية : انتى حسستينى بالزنب انا خلاص هروح معاكى بس مش هعتزر.....انا هشوفه بس واطمن عليه
ندى : خلاص اوك هنروح انهرده بعد المحاضرات
سعديه : ماشى يا ستى

راحت ندى وسعدية المستشفي وجابوا ورد وهمه رايحين دخلت ندى عند ميدو وحدها وقالت ل سعدية خليكي انتى هنا اما اندهلك ادخلي

سعدية: بس خلى فى بالك يا بت انا مش جايه معاكى علشان اعتزرله علشان ضميرى بيوجعنى بس مش اكتر
دخلت ندى
ندى : (فى سرها طبعا: يا لهوى ده ميدو مكسر خالص يخرب بيتك يا سعديه
ايه الى عملتيه ده فى الولا)
ازيك يا ميدو عامل ايه
ميدو: اهلا يا ندى انا خلاص مبقتش انفع تانى صحبتك المتوحشه شوفى عملت فيا ايه

ندى :معلش يا ميدو انت نرفزتها وكمان انا عملالك مفجأه ( ادخل ياسمسم )


ودخللت سعديه وتحصل المفاجأه



بعد ما دخلت ندى وشافت ميدو مكسر خالص
ندهت على سعديه
ندى : ادخل يا سمسم
سعديه طبعا داخله وماسكه الورد وهى عامله نفسها غلبانه بقى ومكسوره ميدو شفها بقى وحصلت المفجأأأأأأأأأأأه
ميدو : يا ماااااااااااااااااااااااااامى الحقونى حوشوا المتوحشه دى خرجوها بره
صرخ طبعا كأن جاتله حاله صرع
سعدية : ايه يا واد انت مالك شفت عفريت ولا دينسور دخل عليك دول حتى اختفوا من زمان

ندى: اهدى يا ميدو مش كده دى جايه تعتزرلك
ميدو : لا مش عايز منها اعتزار ولا حاجه خرجوها
سعدية : انا جولتلك مش هاجى عند الواد الرمه دى بخلجته الملخبطه ده ولد امه دزمه ومش راجل خالص

ندى: خلاص بقى انتوا الاتنين

هدت ندى الموقف واعدوا يتكلموا همه التلاته


دخلت بقى جنى



جنى : هاى ميدو ايه ده يا مامى ايه الى جاب دى هنا


سعدية : مالك ياختى اتخضيتى كدا ليه تفى فى عبك ولا اجيبلك طاسه الخضه





ميدو :هاى يا جنى دى سعديه وندى جم علشان نتصالح سوى وخلاص بقينا اصحاب


سعدية:يلا بجى يا ندى نمشى ما المثل بيجول اذا حضرت الشياطين ذهبت الملائكه واهى الشياطين جات



وهى خارجه زقت جنى وقعتها على الارض


وقالتها غورى بخلجتك الوحشه دى


وبعد كم يوم خرج ميدو من المستشفى وراح الجامعه وطبعا اول اما شاف سعديه وندى راح سلم عليهم واعدوا يتكلموا وجات جنى



جنى : هاى شله فيه رحله مطلعاها الجامعه لشرم مين هيجى معانا


ميدو : كلنا طبعا جايين احجزيلنا معاكى كلنا


ندى : انا موافقه


سعدية : موافجه ايه روحوا لوحدكوا انا مش هروح مستحيل طبعا


ندى : ليه يا سعديه نغير جو كده كم يوم


سعدية : انسدى يا بت انتى واجفلى خشمك ده مش هروح جلتلك



طبعا كلهم مصرين ياخدوا سعديه وندى اتصلت بعمها علشان يقنعها



عمها: ماتروحى يا بنتى تغيرى جو كده مع صحابك


سعدية: فى سرها بتقول ( والله الراجل ده شكله عايز يخلص مانى ده شكله ما صدق يا سوادى علشان اريحه ليه انا مزهجاه للدرجه دى خلاص هروح وامرى لله ) خلاص ياعمى موافجه هروح


وبعد معاناه وافقت سعديه تروح الرحله


وفى يوم السفر حضرت بقى سعديه شنطتها


واتجمعوا هى وندى وجنى وميدو وباقى اصحابهم عند الجامعه وركبوا الاتوبيس


وبعدين


تااااااااااااااااااااااااابع


الحلقه الجاية

ياااااااااااااااالهوووووووووى جامده مووووووووووت البت سعديه
دى هاتطلع عينهم اكيد انا عارفه الصعايده كويس
ههههههههههههههههههههههههههههه

هههههههههههههههه ماشىىى

عسسسسسسسسسسسسسسسسسسسسل يامرموره ياجميله انتي بجد حلووووووووووووووووة
ههههههههههههههههههههههههههههههههههه

ميرسى يا رونااااا

ههه ميرسى يا جورج
اصبرى يا راندا عليا بس

ههههههههههههههههههههههههههههههه



عسل عسل
اية يا البت سعدية
دى فظيعة
ههههههههه
ربنا يباركك
ويلا عايزين الباقى بقى

الحلقة الرابعة

وفى الاتوبيس طبعا البنات اعدة بقى يرقصوا همه والشباب ويغنوا ..سعديه مش عجبها الوضع ده خالص عماله تتكلم بقى فى سرها وتقول ( ووىوىوى وى ايه المسخره وجله الادب دى معدش فيه حيى خالص البنات ماالها ببترجص وتتلوىزى التعابين كده ليه وكمان الولاد عمالين يتمايعوا كده ومفيش خشى خالص دول رايحين رحله ولا كباريه يادى السواد الى انا فيه )


طبعا جنى الرخمه حبت ترخم على سعديه فاعدت تشد فيها بقى علشان تيجى ترقص
جنى: يلا بقى يا شباب عايزين سعديه عايزين سعديه
سعدية : هى سعديه الرجاصه الى جابهالك ابوكى ولا ايه يا بت انتى ----ى احسن اجطعلك لسانك ده المعوووج

يادى الفضيحه ام جلاجل ياجى الجرسه ام حناجل
عايزانى اترجص يا بت زيكوا انت انهبلتى ولا ايه
انت عارفه دول لو عرفوا فى البلد يطخونى بالنار
ويخلصوا من عارى
الولاد طبعا: عايزين سعديه

سعدية : هوه اسمى بجى لبانه فى خشمكوا والله الى هينطج اسمى هتبجى وجعته سوده انهرده بجوطران
ندى : خلاص يا جماعه معلش سيبوا سعديه
سعديه طبعا طول السكه متغازه اوى من الى حصل

وبتقول فى سرها (جال ارجص جال الهى تجرصهم حيه جولالات الخشى انا كان مالى ومال المياعه دى يا ربى شكلها هتبجى رحله سوده بطين وجوطران يا رب عدى الايام المهببه دى على خير وهى السكه دى كمان مالها طويله ليه انا زهجت دى وجعه سوده ومنيله )

ميدو اما شاف سعديه اعده ومتنرفزه اوى راح اعد جمبها
وبيكلمها
ميدو: مالك يا سعديه متنرفزه ليه
سعدية : انت يا واد انت ازاى تجعد جمبى كده من غير خشى جوم يلا فز من هنا
ميدو: احنا اصدقاء يا سعديه ومتخافيش انا هقعد باحترامى
سعدية: ماشى ازا كان باحترام ماشى بس يلا لخص وجول الى عايز تجوله وفضها سيره مش تاخودها حلوانه فى سلونه وتوجعد
ميدو : ههههههه اوك ماشى
انتى مالك بقى زعلانه ليه
سعدية : انت مش شايف جله الحى دى
ميدو: انتى مالك كده خودى الامور عادى فرى
سعدية: فرى ولا سافو يا واد جوم من هنا
ميدو: انتى ليه معقده
سعدية : انا معجده طيب ماتفوكنى يا خوى مش بجولك الى انا عملته فيك ده جليل

االست جنى بقى اول اما شافت ميدو اعد مع سعديه اتنرفزت اوى وراحت تقله ميدو انت ايه الى مقعدك هنا
سعدية : جال يا جاعدين يكفيكوا شر الجايين انا من الاول مش مرتحالك انتى بهدومك المجطعه دى
جنى : انا هدومى مقطعه
سعدية : يا بت غورى اتبطى كده واجعدى بعيد
جنى: انتى بتكلمينى انا
سعدية: امال بكلم امى هوه فيه دزمه جودامى غيرك

غورى يا بت بعيد من هنا احسن اعملك عاهه
ميدو : جنى روحى شوفى زمايلك لو سمحتى عايز اعد مع سعديه
سعدية : لا مش هتجعد يالا انت كمان يا واد يا رمه خد الدزمه دى وامشى غوووووووور

ووصلوا بقى ودخلوا الفندق الى هيقعدوا فيه

طبعا بدأ توزيع الاوض
ومن المفروض كل 3 بنات فى اوضه
جه حظ بقى ندى وسعديه وجنى فى اوضه سوى
سعديه رافضه تماما ان جنى تقعد معاهم فى الاوضه

سعدية : مستحيل ام سحلول دى تجعد معانا فى الاوضة هى مش ناجصة غتاتة هنا

جنى : وانا بقى مش هقعد غير هنا هى الاوضة دى بتاعت اهلك انتى

سعدية: يومك اسود على دماغك انتى تعرفى اهلى منين يا بت عشان تغلطى فيهم.. اهلى لو شافوكى كانوا تاوكى من زمان ولا حد يعرفلك طريج .ايامك هتبجى اسود من الحبر يا حزينة

طبعا المشرفه سمعت الخناقه جت هدت الموقف
واقنعت سعديه ان ده ترتيب غرف ومينفعش يتغير
دخلوا ورتبوا هدومهم ونزلوا المطعم اتغدوا
وبعد كده كان باقى اليوم يقضوه على البحر
راحوا كلهم والبنات بقى والولاد لبسوا الميوهات ونزلوا البحر الا سعدية

سعدية: يا دى اليوم الاسود ايه اللى انا شيفاه ده الله يخرب بيت اللى جاب ابوكم كده من غير خشى عاراية من غير هدوم جوادم بعض نهار اسود استر يارب على النعمة دى علامات يوم الجيامة كاسات عاريات ربنا يا خدكم يا جولالات الادب استر يارب

ندى : اية يا سعدية مش هتنزلى البحر يلا البسى المايوة بتاعك

سعدية:ميوة اية يا بت انتى يا ام مايوة وانا فاكراكى مؤدبة طلعتى زيهم اخص عليكى

ندى : ليه بس يا سعدية الميوة بتاعى مش مكشوف اوى دة محتشم

سعدية: عشنا وشوفنا حتى الميوة عملوه محتشم انتى يا نيلةغورى من وشى الساعادى


مشيت ندى واعدت سعديه لوحدها تحت الشمسيه متغاظه ومش عاجبها الوضع خالص
جالها ميدو وبيكلمها

ميدو : سعدية مالك مش نازلة البحر لية ؟؟؟؟؟

سعدية: ما هى ناجصاك انت كمان غور يا ولا من وشى اتحشم والبس حاجة على حسمك وانت عامل زى السحلية الهبلة

ميدو : انا سحلية هبلة يا سوسو ههههههههههه

سعدية : سوسو ليه شايفنى شغاله فى كبارية اتلم يا ولا وايوى سحلية هبلة ومعفنة كمان

ميدو: هههههههههههههه مقبولة منك عشان تعرفى بس انى مش بزعل منك عشان انتى دمك خفيف موت وانا احب البنات الللى دمها خفيف زيك

سعدية :يا دى النيلة دةهيجعد وهيتساير معايا وانا اصلا مش طايجاة روحى يلا ياشاطر خد الطوج بتاعك وروح عوم يارب تغرج وارتاح من وشك الفجرى دة

ميدو : لا انا هعد معاكى شوية اسمحيلى

سعدية : تجعد بادبك وغطى جسمك دة

ميدو : حاضر يا ستى

( طبعا ميدو اعد هوه وسعديه واعدوا يحكوا لبعض عن حياتهم واخواتهم وكده وبيعرفوا كل حاجه عن بعض يعنى شكله الموضوع كده قلب على اعجاب وربنا يستر )
عدى اليوم وراحوا الفندق واتعشوا ودخلوا اوضهم بقى علشان يرتاحوا

سعدية: اصدجى يا بت يا ندى الولا ميدو طلع كويس والله وشكله غلبان وطيب بس لو يبطل الحاجات اللى بيعملها دى هيبجى كويس
ندى : ايه يعنى فكرتك اتغيرت عنة

سعدية: هى اتغيرت حبتين بس بردو لسة

سمعتهم طبعا الهانم جنى وهمه بيحكوا طبعا جنى بتحب ميدو اتنرفزت وحست ان هيحصل شىء بينه وبين سعديه فا ردت عليهم

جنى : انتوابتكلموا عن ميدو ليه وبعدين انتى اوعى تكلميه تانى يا انتى

سعديه اتنرفزت وبصت لندى وجالت هى البت الدزمه ال\\ دى بتكلم مين انا ولا انتى


ندى : بتكلمك انتى ههههههههههههههه

سعدية : بصتلها وقالت عايزة اية انتى يا ام سحلول ؟؟؟؟؟؟؟؟؟

جنى : عايزة مش تكلمى ميدو تانى فهمتى ولا لاء

سعدية : يا بتى جلتلك الف مرة اتجى شري انتى مش بتسمعى الكلام ليه وشكلة كدة يومك خلص على ايدى
جنى :انا بقلك اهووة بلاش تكلمية تانى يا باردة

سعدية: انا باردة يا بت لو حطوكى فى فرن درجة حرارتة الف مئوية تجمديها وبعدين فهمينى مين ميدو دة اللى انتى بتتخانجى معانا عشانه اتوكسى انتى وهوه

جنى : ميدو حبيبي

سعدية : حبك برص يا سحلية جربانة انتى وميدو دة واد دزمة وانتى البولغة بتاعتة وغورى من وشى روحى اتخمدى

ندى طبعا ميته على نفسها من الضحك على الى بيحصل
المهم خلص اليوم بالمناقشه الحاره علشان الكابتن ميدو
وجه تانى يوم فى الرحله الى هوه المفروض انه يوم رحله سفارى فى الصحرا وركوب جمال وكان يوم جميل
نشوف حصل فيه ايه الحلقه الجايه
انتظروناااااااااااااااا[b]

هههههههههههههههههههه
بجد خراااااااافة عسسسسسسسسسسسل
بس ياريت طلب يامريم حطى الحلقات كلها ورا بعض علشان انا نش بحب استنى بحب اقراها كلها مرة واحدة علشان ملحقش انسى
اوك
بليييييييييييييييييييييييييييز حطى الباقى كله بليييييييييييييييييييييييييييييييز يامريوووووووووووم
بس ميرسى كتييييييييييييييييييييييييييير

هههههههههههههههههههههههههه
بطنى وجعتنى من كتر الضحك
خطيرا يا مريم
ربنا يباركك

هههههههههههههههههه
اوك

الحلقة الخامسة


جه تانى يوم الى هوه يوم رحله السفارى وركوب الجمال
نشوف حصل ايه
صحيوا الصبح ولبسوا ونزلوا يفطروا
ندى بصت لسعديه لقيتها لابسه لبسها المعتاد الى هوه جيب وجاكت استغربت اوى وراحت تكلمه
اندى : سعديه ايه الى انتى لابساه ده
سعديه : ماله الى انا لابساه ده وحش ولا ايه
ندى : لا مش وحش بس مينفعش تركبى بيه جمل اوى تطلعى سفارى خالص لازم تلبسى بنطلون
سعديه : يومك اسوه البس بنطلون ليه حصل ايه فى الدنيا
اتهببى واسكتى يا بت وانا اصلا مش هركب جمل ولا حتى السفارى دى كمان وغورى من وشى
ندى : مينفعش يعنى هنسيبك لوحدك فى الصحرى
سعديه : خلاص مش اروح خالص واجعد هنا
ندى : لا بصى انا هجيبلك بنطلون من عندى بس واسع والله ومش ضيق تعالى شوفيه ولو مش عاجبك مش تلبسيه
سعديه : تعالى اما اشوف انا عارفه انها رحله سوده من الاول ومحدش مصدجنى خالص
(سعديه اختارت طبعا اوسع بنطلون عند ندى وكمان لبست فوق منه فست طويل بس الحمد لله انها وافقت تلبس البنطلون بعد اقناع شديد)
وراحوا بقى وهناك ركبوا الجمال الا وحده بس الاستاذه جنى خايفه طبعا من الجمل
جنى : يا مامى انا اركب ده لالالالالالا مقدرش انا اخاف منه
سعديه بقى شافت الموقف واتنرفزت منها
سعديه : متركبى ياختى وتخلصينى خلينا نتحرك ونمشى
جنى : انتى مالك يا انتى انا مش اركب مقدرش اخاف انا
سعديه : طيب جيبولها طاسه الخضه المحروسه على شبابها فى اليوم لاسود ده يابت الناس اركبى ده اليف مش يعضك والله انا حاسه بالجمل هوه خايف منك احسن انتى تعضيه
جنى طبعا رافضه اقنعها احدى المشرفين انها تركب مع حد من زمايلها طبعا جنى اختارت ميدو
سعديه شافتها بتركب مع ميدو اتنرفزت هى كمان
سعديه : والله انا بجول ان البت دى دزمه هى مش خايفه اصلا انا عارفاها هى عايزه تتلزج فى الولا الى اسمه ميدو شوفى يا بت يا ندى عامله ايه البت ما صدجت تلزج فيه يادى النيله بنات اخر زمن
( سعديه شكلها متغاز علشان ميدو حاسه كده ان القلب بدأ يدق اما نشوف بقى )
خلص بقى موضوع الجمال وجه معاد رحله السفارى وكل اتنين يركبوا سوى وركبت ندى وسعديه وجنى طبعا مع ميدور وانطلقت الرحله سعديه كانت خايفه من موضوع السفارى ده لانها اول مره تطلع رحله سفارى وانطلقوا بقى
سعديه : بالراحه يا بت يا ندى بالراحه يا دزمه يومك اسود شكلك هتموتينا بدرى
ندى طبعا فرحانه اوى ومش شايفه قدامها وسعديه عماله تلطم بعدها بقى ندى مشيت بالراحه علشان سعديه لغايه اما صحابهم كلهم مشيوا وهمه لقيوا نفسهم لوحده وسط الصحرى ومش عارفين يرحوا فين وتاهوا
ندى : سعديه انا مش عارفه همه مشيوا منين
سعديه : يعنى ايه
ندى : شكلنا كده تهنا مش هنعرف نرجع
سعديه : انا عارفه هوه يوم اسود وجوطران انا كان مالى ومال السفارى والنيله المنيله بهباب دى ما انا كنت فى بيتنا مرتاحه مالى ومال مصر ومال الرحلات
ندى : ما كفايه خلينا نركز بقى نشوف هنعمل ايه
سعديه : تعملى ايه اتصلى بالموبيل الى معاكى ده باى حد قبل الليل ما يدخل
ندى : اتصلت بميدو الو ايوه يا يا ميدو بص احنا فى الصحرى ومش عارفين نروحلكوا او نرجع احنا تهنى
ميدو : طيب انتوا فين بالتحديد
ندى: مش عارفه
سعديه : هاتى اشوفه الدزمه ده انت يا بنى اتصرف اعمل اى حاجه
ميدو : طيب اوصفيلى المكان الى انتوا فيه
سعديه : اوصفلك ايه يا سوادى يعنى خير اللهم ما اجعله خير الجنه بس جالبه على صفار شويه انت اهبل يلا ماهى كله صفار فى صفار مفيش غير الرمل والصحرى انا اتلميت على شويه مخابيل فى ايامى السوده دى
ميدو : طيب اهدى يا سعديه وانا هرجع من نفس السكه الى جينا منها وان شاء الله هلاقيكوا
سعديه : طيب بسرعه يلا
ميدو رجع من نفس المكان والحمد لله لقى ندى وسعديه
وخدهم ورجعوا الفندق طبعا سعديه زاد اعجابها بميدو وبالحركه الجدعه الى عملها بعد اما وصلوا الفندق
سعديه : عارف يلا يا محمد مع انك ولا دزمه بس طلعت جدع شكرا يلا انك رجعتنا
ميدو : مفيش شكر ده واجب واحنا اصحاب ولازم اعمل كده
وخصوصا انك انتى كمان الى كنتى تايهه
سعديه : خلاص يا ولا انت ما صدجت ولا ايه هاتاخدها حلوانه فى سلوانه وتتساير يلا بجى شوف انت رايح فين
وخلص اليوم بالاعجاب الجميل بين سعديه وميدو

وتالت يوم بقى كان جوله حره يعنى كل واحد يروح المكان الى يحبه الطلبه كلهم قررروا انهم ينزلوا فسحه كده ويشتروا شويه حاجات خرجوا ندى وسعديه واتمشوا بقى وقضوا اليوم جميل جدا وباليل بقى كانت حفله فى الديسكو
راحوا بقى كلهم سعديه اول ما دخلت وشافت المنظر
سعديه : يا ليله سوده ايه ده الى انا شايفاها
ندى: مالك احنا لسه دخلنا تعالى بقى دى هتبقى ليله جميله
سعديه : ليله جميله ايه الرجص المدوحس ده همه مكهربين ولا ايه
ندى : هوه الرقص هنا كده
سعديه : ما انا بشوفه بس فى الزار اما الوحده يكون عليها عفريت يدجولها كده علشان يطلع
ندى : ههههههههههه طيب تعالى نرقص
سعديه : غورى يا بت ارجصى لوحدك انا هجعد هنا هتفرج
( سعديه بقى عماله تتفرج وبتقول فى سرها )
سعديه: يا بوووووووووى ايه ده هوه الولا ده ماله شعره عامل ليه كده فيه الوان الطيف مركب قوس قزح فى دماغه ده ولا ايه والتانى ماله عامل ليه كده عنده شلل رعاش ولا ايه
ولا البت دى كمان هى عندها سعال ديكى ولا ايه وايه البت الى لابسه بنطلون رجل ورجل لا معهاش تكمله ولا ايه ايه السواد ده)
ميدو جه لسعديه يكلمها اما لقاها اعده لوحدها
ميدو : سعديه انتى اعده ليه تعالى ارقصى معايه
سعديه: بس يلا روح ارجص انت وجنى ده علشان كمان العفريت ولا الجنى الى عليها يطلع
ميدو : لا انا عايز ارقص معاكى انتى
سعديه : جرصتك حيه ياشيخ اتهبب وغور وكفايه اظبط وسطك ده وانت بتكلمنى خايلتنى يا منيل
ميدو : طيب بلاش رقص اعد اشرب حاجه معاكى
سعديه : اجعد بس بادبك
ميدو : راح جاب حاجه يشربوها وجه اعد بيقلها اتفضلى
سعديه : ايه ده
ميدو : ده شامبانيا
سعديه : يعنى خمره صح
ميدو : عادى دى تفاريح كده
سعديه : تفاريح ولا جنايز غور من وشى ربنا ياخدك
ودلقت الشامبانيا عليه
وخرجت من الديسكو خالص
ندى جريت وراها
ندى : فيه ايه يا سعديه
سعديه : الواد الدزمه ده ال\\ بيدينى خمره ويجولى اشربيه
ندى : خلاص يا ستى اشربى اى حاجه
سعديه : لا انا مش اجعد فى مكان فيه المسخره دى
ميدو جه وراها
ميدو : انا اسف والله معرفش انك مش تشربى
سعديه : غور يلا من وشى ربنا ياخدك يا معفن
ندى : خلاص تعالوا نقعد هنا بلاش ديسكو الجوعلى البحر يجنن
اعدوا همه التلاته
ميدو: سعديه متزعليش انا اسف بجد
سعديه: بص ياد انت يا معفن خشمك ده تجفله خالص متفتحوش معايا بعد ماشربت الهباب ده انا مكلمش ناس بتشرب الحاجات دى
ميدو : لا انا مش بشرب غير يعنى وبعدين مش هشرب تانى والله خلاص انا اسف
سعديه :بتضحك على نفسك ولا على اتهبب واسكت انت اخرتك جهنم تولع فى جتتك وانا افرح فيك
ميدو :ههههههه معلش مش هشرب تانى والله
ندى : نعتبر ده وعد يا ميدو
ميدو : اكيد يا ندى والله وبعدين على فكره ده علشان خاطر سعديه بس
ندى : طيب انا اروح اجيبلكوا حاجه ساقعه وجايه
( ندى سابت ميدو وسعديه فى الجو الرومانسى ده سابتهم يتكلموا سوى وسعديه الى كانت متنرفزه هديت اوى وكمان عمنا ميدو بدأ يصلح من نفسه علشان سعديه وشكلها كده هتقلب بقصه حب اما نشوف بقى )
خلص اليوم بقى وراحوا الفندق ناموة
وجه رابع يوم
قرروا انهم يروحوا البحر سعديه رفضت زى العاده انها تنزل الميه
ندى: طيب اقلك حاجه يا ميدو علشان سعديه تيجى معانا تعالى ناخد لانش فى البحر وهيبقى جميل
ميدو: فكره جميله تعالى نقول لسعديه
سعديه وافقت طبعا وركب الانش ندى وميدو وسعديه وجات الرخمه الى اسمها جنى ومصره انها تروح
جنى : انا لازم اروح معاكوا
سعديه : هى البت دى مش بتسمع الكلام ليه جولتلك اتجى شرى شكلك كده جبتيه لنفسك
جنى : لا هروح غصب عنك يا انتى
سعديه : تانى كلمه انتى دى انا ليا اسم ربنا ياخدك
عموما انتى الجانيه على روحك تعالى معانا
وركبوا الانش وانطلقوا بقى فى البحر والجو كان تحفه وسعديه وميدو اعدين جمب بعض ومنسجمين اوى جنى بقى اعده متغاظه اوى ازاى ميدو يقعد مع سعديه متجاهلها تماما كده راحت لسعديه بتقلها قومى من هنا
سعديه : نعم يا ام سحلول عايزه ايه
جنى : بقلك قومى من هنا عايزه اعد جمب ميدو
ميدو: لا سعديه مش هتقوم من هنا
سعديه : لا انا سيبهالك وسيبهالها ام بوز فجرى اوعى وانتى زى الجرد كده
جنى : انا زى القرد انتى يا جربانه
سعديه : انا جربانه يا \\ يا حساله المجتمع انتى طيب هوريكى
( سعديه زقت جنى فى الميه )
بس الحمد لله جنى بتعرف تعوم
ميدو: ايه الى انتى عملتيه ده يا سعديه
سعديه : انت مش شايف الملخبطه دى بتجول ايه
ميدو رمى لجنى الطوق وطلعها الانش
جنى بعد اما طلعت بتكلم سعديه
جنى : بصى يا انتى انا بعرف اعوم وبتصرف كويس فى المواقف دى شوفى انتى بقى هتعملى ايه وزقت سعديه فى الميه
سعديه: يا بووووووووووووووى ااااااااااااااااااااااااااااه الحجونى همووووووووووووووووت هموووووووووووووووووت
ميدو نزل بقى يجرى وراها الميه لان سعديه مش بتعرف تعوم وانقزها بقى وخرجوا من البحر خالص بعد المشكله الى حصلت دى سعديه بعد اما فاقت مسكت جنى وضربتها ادتها علقه جامده وعضتها بقى عضه ايه فى ايدها ندى وميدو هدوا الموضوع وخلص اليوم بالخناقه دى اظن بعد كده جنى هتحرم تروح ناحيه سعديه او تضايقها تانى ربنا يستر على ابتا
هههههههههههههههه

__________________

]

ههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههه
فظييييييييييييييييييييييييييييييييييعة خطيرة بجد يامريم بس ابقى زودى الحلقات بقولك ماشى

ههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههه
هههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههه
هههههههههههههههههههههههههههههههههههههههه

مرمر انت عايزة تموتينا من الضحك ولا اية منك لله
ههههههههههههههههههه

متزعليش اوك انا بهرج

بجد مفيش اكتر من كدة ضحك
ربناااااااااااااااااااا يباركك
ويخليكى لينا عشان تضحكينا

اووووووووووووووك ماشى ميرسى لمروركم

ههههههههههههههههههههههههه
جامدده جداااااااا يامرمر ياحبى بس عاوزين باقى الحلقات بقى

ميرسى يا انجى
اوووك

هههههههههههههههه
قصه جامده موووووووووووووووت
انا مش قادرة اقف فى القرايه والضحك
ههههههههههههههههه
يلااااااااااااااا الحلقات الجايه بقى دى اثارة وتشويق
هههههههههههههههه

ميرسى يا مرمر

ههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههه
ههههههههههههههههههههههههههههههههههههههه
ههههههههههههههههههههههههههههههه
ههههههههههههههههههههه
هههههههههههههه
ههههههههه
ههههه
هه
يخرب بيت كده بجد
البت جنى دى رذله بجد ايه ده

العفوو يا موكااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
انت وانجى وراندا

هاتى يلا باقى الحلقات

الحلقة السابعة
وصلوا المسرح كانت حوالى الساعه 9ونص
كانت المسرحيه بدأت والتاخير بسبب الهانم جنى
سعديه : يومك اسود انهرده يا فجريه المسرحيه بدات بجالها وجت طويل كله بسببك يا وحشه يا ملخبطه انتى
جنى : محصلش حاجه يا ماما لسه بدرى
سعديه : بدرى من عمرك الهى يجصف عمرك جادر يا كريم
ندى : تعالوا بقى قبل اما المسرحيه تضيع علينا كلها
سعديه: طيب وحياه الغاليه امى انا هسيبك دلوجتى بس لغايه اما المسرحيه تخلص بس وشوفى اما نخرج هعمل فيكى ايه علشان الوجت الى ضاع واحنا بنستنى السفيره عزيزه اما تخلص لخبطه فى وشها المجشف ان ما خليتك تلمى عضمك باديكى مبجاش انا سعديه بنت ام سعديه
دخلوا واعدوا سعديه بقى اما شافت عادل امام فرحت اوى
سعديه : هااااااااااااااااااااااااااا واعدت تسقف وتزغرط لولولولولولولولولولولولى مش مصدجه نفسى عشت وشفت الزعيم عادل امام يادى اليوم لابيض
ندى: ايه يا سعديه بس الناس بتبص علينا
سعديه : بس يا بت مليش دعوه بحد فينك يا بوى تعمل يافطه وتعلجها على باب الكفر ويجول بتى سعديه شافت الزعيم بزات نفسيه ده العمده لو عرف هيموت بسكته
ميدو : بس يا سعديه انا هخليكى كمان تسلمى عليه
سعديه : بجد يا ولا
ميدو : ايوه بجدوتتصورى معاه كمان
سعديه ايوه واكبر الصوره واعملها متر فى متر واعلجها على باب الدوار
ندى : اعدى بقى نشوف المسرحيه
واعدوا اما خلصت المسرحيه ميدو اخد سعديه وندى وجنى وراحوا يسلموا على عادل امام
سعديه جريت عليه واعدت تسلم عليه ووقفت جمبه وقالت لميدو يصورها وخرجوا من المسرح وهى فرحانه اوى ونسيت العلقه الى كانت هتاخدها جنى منها الحمد لله ربنا ستر بقى
ميدو قالهم تعالوا نتعشى وبعدين نروح
دخلوا مطعم جميل اوى علشان يتعشوا
وهمه داخلين
جنى : سعديه خدى امسكيلى الشنطه دى
ليه وانتى مفكيش ادين ولا اتشليتى هاتى ياختى :سعديه
دخلوا واعدوا وطلبوا الاكل وكلوا وطلبوا ايس كريم حلو
جنى بتستفز سعديه
جنى : هو انتى تعرفى تاكلى الايس كريم ده
سعديه : لو باكل يبجى باكل جله زيك يا جليله الربايه
جنى : ما اظنش
سعديه : لا ظنى احسن اعرفك ازاى تظنى
ولا انتى نفسك تاخدى العلجه الى انا فرحتى خليتنا نسيتها
جنى : لا متعرفيش
وبعدين فيه كانت فلوس هنا فى الشنطه انتى اخدتيها
سعديه: انا اخد منك انتى فلوس هو انا حراميه زيك يا بت يا \\ انتى
ندى : بجد عيب يا جنى
جنى : ايه يا جماعه انا بهرج
سعديه : تهرجى تخلينى حرميه وكمان بسرج فلوسك
يخرب بيت ابوكى والله انا جولت ان نهايتك على يدى
يا بت ده لو ابوى عرف انى اتهمت التهمه دى ياجى يجتلنى ويتاوينى مش زيك انا حراميه يا معفنه
جنى : شوفى مين بقى المعفنه احترمى نفسك يا جربانه
سعديه : انا جربانه يا بت يا مجشفه ده انتى لو مش بتخلبطى وشك كده علشان تبجى حلوه كنتى فزهتينا
انتى لو غسلتى وشك والناس شافتك هتجلك انصرفى
سلام قول من رب رحيم
جنى : مش هرد عليكى فعلا فلاحه
سعديه : انا جولت ايام الى جابوكى جله وليلتك هباب
تانى كلمه فلاحى طيب خدى
وضربتها بالايس كريم فى وشها وجنى طبعا صوتتت وكانت ليله فى المطعم ميدو وندى مش عارفين يتصرفوا ازاى ولا يعملوا ايه بس الحمد لله اليوم عدى على خير وتانى يوم كان السفر لمصر
[size=25]صحيوا الصبح بدرى ركبوا الاتوبيس وفى طريقهم للقاهره جنى وميدو اعدين جمب بعض وندى وسعديه قاعدين جمب بعض وسعديه متنرفزه اوى علشان جنى بتعمل حاجات كده مش لزيزه خالص مع ميدو وبتهرج معاه وبتاكله وسعديه طول السكه هتطق
[i]طيب ليه بقى يا سعديه انتى حبيتى ميدو ولا ايه
سعديه بقى عماله تتكلم فى سرها
( ايه المياعه وجله الادب دى البت مفيش فى وشها خشى ولا ادب خالص والتانى ما صدج ربنا ياخده شوفى فرحان جوى ازاى وفاتح حنكه ده جاته داهيه تاخده وتاخدها اتلموا لتنين على بعض ماهو كل طير يتلم على الى شبهه اتنين جربانين )
ندى طبعا حاسه بيها وعارفه انها متنرفزه
ندى : مالك يا سعديه فيه ايه
سعديه : ماليش يا بت فيه ايه
ندى : لا شايفاكى متنرفزه اوى
سعديه : ليه ياختى شايفانى بشد فى شعرى ولا بجطع فى هدومى بس انا ما بحبش جله الادب دى
ندى : فين قله الادب دى
سعديه : ليه ياختى مش شايفه السحليه والبرص الى جمبك
ندى : تقصدى ميدو وجنى
سعديه : ايوه ياختى -- والعفريته بتاعته دى
دى البت ولا دانا فى زمانها الى ناجص بس يعملولها اغنيه وتجول فيها انا جنى انا جن جن
ندى:هههههههههههه تصدقى تنفع
سعديه: اه وبدل ما يجيبوا واحد يجولها عزيزه لا يجولها عفريته عفريته
ندى : هههههههههه بجد هيبقى كليب تحفه
سعديه : ربنا ياخده وياخد امثالها من البشر
دار الحوار طبعا طويل بين سعديه وندى وميدو وجنى عايشين احلى جو رومانسى ووصلوا الى ارض القاهره وكل واحد خد شنطته وروح بيتهم
سعديه وصلت بيت عمها وخبطت اعدت وقت طويل تخبط محدش بيرد
سعديه: يادى النيله همه عزلوا ولا ايه اما عرفوا نى جايه وممكن يكونوا ماتوا يومهم اسود
بعد مده فتحت مرات عمها
مرات عمها : اهلا يا سعديه حمد الله بالسلامه
سعديه: الله يسلمك يا مرات عمى ايه انتى مفتحتيش ليه على طول
مرات عمها : معلش انا مش سمعتك وعمك فى الشغل واولاد عمك فى المدارس والجامعه المهم انتى عملتى ايه انبسطى فى الرحله
سعديه : يعنى الحمد لله يا مرات عمى كانت كويسه بس ربنا مايوريكى يا مرات عمى على الى شوفته
مرات عمها : شفتى ايه يا سعديه احكيلى
سعديه: اه ما تصجى انتى تسمعى الكلام ده عارفاكى شفت ناس يا بوى يا بوى ملط يا مرات عمى جال ايه لابسين مايوه ومفيش مايوه من اساسه جله حيه وجله خشى ولا الى بيعملوه ربنا ياخدهم
مرات عمها : هههه الحاجات دى عادى يا سعديه هناك
سعديه : عادى ايه الهى تولع فيهم جهنم ربنا ياخدهم لمعفنين الابراص الجعانه دى
المهم يا مرات عمى انا هريح شويه لغايه اما عمى يجى
مرات عمها : ماشى اما يجى عمك انا هصحيكى
دخلت سعديه تنام واما جه عمها صحيت وسلمت عليه
واعدت سعديه تحكيلهم على الى حصل فى الرحله وهمه ميتين من الضحك
عمها: بجد دى كانت رحله جميله يا سعديه
سعديه : ايوه ياعمى بس البت جنى ربنا يحرجها هى الى كانت منرفزانى وجيبالى شلل رعاش
عمها : انتى الى كنتى محبكاها شويه المهم جبتيلنا ايه معاكى
مرات عمها : ايوه صحيح جبتيلنا ايه
سعديه فى سرها( ومالكوا كده مسروعين انت ومرتك الفجريه دى جبتولنا ايه من كتر الفلوس الى بتدوهالنا الهى تضربوا تفليسه تداينوا من بعدها )
اه يا عمى جبتلكوا حاجه كده بس على الكد عندكوا فى الشنطه
طلعوا الهدايا بتاعت سعديه وفرحوا بيها جدا لانها افتكرتهم
وبعد كده دخلت سعديه تنام علشان تروح الجامعه الصبح
تعالوا نشوف حصل ايه الحلقه الجايه

__________________

جااااااااااامده اووووووى يامرموره بجد تحفه جدااااااا
انا هاموووت من الضحك دى بنت جباره

تسلم ايديك على المواضيع التحفه دى

ميرسى يامريم تحفة بجد خطيييييييييييييييييييييييييييييييييييييييييييييييرة

العفو يا جماعة
ميرسى لمروركم

بجد تحفه تحفه تحفه يامرمر

شكرااااااا انجىىىى

الحلقة التامنة
تانى يوم الصبح راحت سعديه الجامعه قابلت ندى وسلمت عليها وهم قاعدين يتكلموا جات جنى وميدو
جنى : هاى جود مورنينج
سعديه : قال يا جاعدين يكفيكوا شر الجايين جود مورنينج ورحمه الله وبركاته اهلا ياختى
ميدو : ازيكوا عاملين ايه
ندى: الحمد لله كويسين
سعديه : تعالوا ندخل المحاضره احسن من الرغى ده
ميدو : هى ابتديت
سعديه : نموسيتك كحلى انت بتسال هتبتدى دلوجتى يلا بينا
دخلوا المحاضره واعدوا ميدو الاول وجمب منه جنى وجمبها سعديه وجمبها ندى دخل الدكتور وبدا الشرح سعديه اعده متغازه مش عارفه ايه السبب
سعديه : يادى اليوم لاسود ايه الدكتور المهبب ده ده ميت اربع مرات جبل كده وجاى يموت الخامسه هنا فى وشنا
بت يا جنى انتى فاهمه حاجه
جنى : يا ستى ده كله فى الكازوزه محاضره وهتعدى
سعديه : كازوزه الله على ده تعليم انا عارفه ايام بيبسى وسفن اب كمان
بت يا ندى انتى فاهمه حاجه
ندى : والله يا سعديه مش فاهمه اوى بس يلا نبقى نزاكر احنا من الكتاب وخلاص
سعديه : لا والله انا معرفش كده اما يشرح كويس اما يتهبب يموت ولا يشوفله جبر جبل اما الجبور تغلى وتبجى بفلوس
جنى : ما تسكتبى بقى صدعتينى وخلاص عامله فيها عالمه يعنى هتطلعى احمد زويل ياختى
سعديه : والله انا فى محاضره ومش عايزه اازيكى يا كلبه
جنى : انا كلبه
سعديه : ايوه كلبه فعلا كلبه
جنى : طيب انا هوريكى يا انتى
الدكتور شافهم طبعا وهمه عمالين يرغوا وشادين مع بعض
الدكتور : هو فيه ايه انتوا لتنين اقفوا قلولى فيه ايه
سعديه : بصوت واطى يادى النيله هو ميت اصلا ردت فيه الروح علشان يشوفنا انا جولت انها ايام طين وهباب
جنى : انا معملتش حاجه يادكتور هى الى بتتخانق معايا
الدكتور: من غير سبب يعنى
سعديه : لا يا دكتور بسبب
هى بتجلى انها مش فاهمه منك حاجه خالص وانا علشان بكن لحضرتك كل حب وتجدير ما استحملتش انها تتكلم عليك فا زعجتلها وجولتلها الدكتور نابغه من نوابغ الزمن فلته مفيش منه اتنين
الدكتور: شكرا يا بنتى ربنا يحميى
سعديه : بصوت واطى وياخدك جول امين
جنى : دى كدابه يا دكتور دى هى الى بتقول كده
الدكتور : ----ى واخرجى بره
سعديه فرحانه طبعا وجنى بتطرد بره خرجت جنى وبعد اما خلصت المحاضره راحوا سعديه وندى وميدو الكافتريا كانت هناك جنى
جنى : على فكره انا مش هعديلك الى حصل ده انتى متعرفيش انا بابا مين وخالوا يبقى مين
سعديه : اهدى يا حجه انتى انا ما بتهددش اهدى كده واجعدى خديلك سندوتش ولا كوبايه عصير تهدى اعصابك
ميدو : هى بتهرج معاكى معلش يا جنى محصلش حاجه
جنى : يعنى انت عجبك الى حصل ده
ندى : معلش بقى
سعديه: بصى يا با انتى اوعى تانى تجولى بابا ولا خالى خلخل نيبانك وكسر دروسك ياختى
ميدو: ما خلاص بقى يا سعديه هو فيه ايه
ندى وميدو هدوا الموقف وانتهى اليوم وهمه ماشيين جنى ندهت على ميدو
جنى : ميدو
ميدو : نعم يا جنى
جنى : انا عايزاك فى حاجه مهمه اوى
ميدو : طيب قولى يا جنى
جنى : لا يا حبيبى ماينفعش هنا انا اشوفك فى النادى بقى اخر النهار
ميدو: اوك بس انتى مش تتاخرى
جنى : اوك يلا باى
وجه معاد المقابله واتقابلوا جنى وميدو فى النادى
جنى : ميدو انت بتحبنى ولا لا
ميدو : طبعا يا جنى يا حبيبتى ليه بتسالى كده
جنى : اصل انا الفتره الى فاتت دى لقيتك مهتم بسعديه دى فكرت انك بتحبها
ميدو : انا احب سعديه لا سعديه دى زى اختى وكمان سعديه م دماغى خالص
جنى : طيب يبقى لازم نعمل خطوبه
ميدو : مش دلوقتى يا جنى بلاش استعجال احنا لسه فى اول الطريق
جنى : بصراحه كده بابا عايز يجوزنى ابن صاحبه معتبرنى سفقه من سفقاته وانت لازم تيجى تخطبنى
ميدو : مش عارف يمكن بابا ميوافقش
جنى: انت لو بتحبنى هتقنعه اتصرف بقى
ميدو : حاضر هتصرف
ميدو رجع البيت وكلم باباه فى الموضوع ميدو طبعا دلوعه ماما وبابا وافقوا من غير اى نقاش وقالوا انهم هيروحوا يتقدموا لجنى تانى يوم وطبعا ميدو اتصل بجنى وقالها وفرحت جدا وهمه لتنين مش راحوا الجامعه تانى يوم وندى وسعديه كانوا قلقانين عليهم
ندى : هو ميدو وجنى مجوش ليه
سعديه : معرفش يختى يمكن يكوانوا متواعدين وراحوا يصيعوا فى اى مكان
ندى : تصدقى بجد انا شاكه انهم كانوا متواعدين بجد لانهم امبارح اعدوا يتكلموا واحنا مروحين
سعديه : الهى يكون طسهم قطر ولا اتوبيس همه لتنين ونرتاح منهم
ندى : يا شيخه حرام عليكى استنى اما يجوا بكره ونعرف فيه ايه
سعديه : قلبى مش مطمن ربنا يستر
سعديه وندى قضوا يومهم زى العاده ومشيوا وجم تانى يوم طبعا دخلت سعديه لقت نص شباب وبنات الجامعه واقفين مع جنى وميدو وبقلولهم الف مبروك
سعديه ندهت على ندى وبتسالها
سعديه : ندى هو فيه ايه
ندى: تعالى باركى لميدو وجنى
سعديه : ليه همه كسبوا الدورى
ندى : اتخطبوا لبعض
سعديه جاتها حاله زهول وصمت فضلت ساكته ندى تكلمها وهى مش مركزه معاها خالص
ندى : سعديه سعديه مالك
سعديه : لا مفيش مصدعه شويه
ندى : طيب تعالى باركيلهم
سعديه : ماشى
راحت سعديه تباركلهم الهانم جنى طبعا مش لازم تعدى اليوم على خير
سعديه : الف مبروح يا جنى الف مبروك يا ميدو
ميدو : الله يبارك فيكى يا قمر عقبالك
جنى : عقبال يا سعديه شفتى ميدو جابلى ايه
سعديه : حلو
جنى : حلو ايه ده يجنن انتى ما بتفهميش فى الزوق ولا ايه
سعديه : لا بتفهمى انتى ياختى
جنى : طبعا انتى اخرك دبله صفيح من ام ربع جنيه ويجيبهالك واحد فلاح من عندكوا
سعديه : يا مسهل يا رب ده يوم مفترج عليكى لمى نفسك انتى يا سحليه يا عصايه النقاريه
ميدو : جنى عيب كده بقى
ندى اخدت سعديه وراحوا الكافتريا هناك سعديه اعده ساكته خالص
ندى: سعديه هو مالك انهرده
سعديه : مالى ايه مفيش يا بت
ندى : لا ساكته وشكلك مش طبيعى انتى زعلى اما عرفتى ان جنى وميدو اتخطبوا
سعديه : لا يا بنتى وهزعل ليه
ندى : اوعى تكونى بتحبى ميدو
سعديه : انا لا ميدو مين الى احبه ده انا تعبانه وماشيه يلا سلام
سعديه روحت طبعا وهى مش فى حالتها الطبيعيه دخلت الاوضه وقفلت على نفسها وبدأت تحاسب نفسها وتقول
هو انا زعلت ليه كده هو انا حبيته ولا ايه ــــــــــ لالالالالالالالالا احب مين ده عيل تافه ورمه وملوش شخصيه ـــــــــــــ بس منكرش انى اتشديتلوا واعجبت بيه ـــــــــ لا اعجلى يا سعديه ده مش ليكى ــــــــــــــــ بس هو طيب جوى ـــــــــ يا وجعه سوده ومهببه كانى حبيته بجد ــــــــــــ يا بت اعجلى انتى جايه تتعلمى مش تحبى احترمى نفسك
وفضل حوار طويل بين سعديه ونفسها بقى وبردو حست انها حبيته واتشدت ليه
سعديه بقى بعد اما روحت بيت عمها حست انها مخنوقه ومضايقه

ومش عارفه تعمل اى حاجه خرجت لعمها واستاذنت منه انها تروح البلد عند اهلها

تقعد 15 يوم تفك عن نفسها وتسلم على امها وابوها واخواتها اصلهم وحشوها

وفعلا عمها وصلها لمحطه القطر وركبت سعديه وروحت بلدهم

وبعد اما وصلت البيت وسلمت على ابوها ومامتها واخواتها واعدت بقى تحكيلهم

على مصر وكمان على الى شافته فى الرحله وهمه مندهشين بقى وباباها

عمال يوصيها بقى

الحج سليمان ابو سعديه

الحج سليمان : بت يا سعديه تاخدى بالك من نفسك ومن شباب مصر
هژںه¸–هœ°ه‌€: كنيسة صداقة القديسين سعدية وميدو........

دول علشان دول جولالات خشى ولا يخافوا ربنا اوعى حد يغويكى ويضحك عليكى

سعديه : يغوينى ايه يابا دول ولا يفرجوا حاجه عن البنات مستحيل

ابص لحد فيهم متخافش يابا معاك راجل

الحج سليمان : عارف يا بتى وعلشان كده امنت عليكى وسبتك تسافرى تتعلمى وحدك

وفى اثناء الحوار دخل ابن عمها الى بيحب سعديه وعايز يتجوزها اسمه مصطفى

مصطفى : السلام عليكم ازيكم يا جماعه

سعديه : فى سرها ( يا جاعدين يكفيكوا شر الجايين ابو الفصاد جه يادى اليوم لاسود )

اهلا يا مصطفى

مصطفى : ازيك يا سعديه يا بنت عمى نورتى البلد كيف احوالك

سعديه : الحمد لله يا مصطفى كويسه

مصطفى :ايه يا بنت عمى امتى امتحاناتك علشان نعمل فرحنا

سعديه : فرح مين انت يا ابو فرح اصوم اصوم وافطر على بصله ادى الى ناجص اخدك انت

مصطفى: ليه يا سعديه هو انا بصله

سعديه : ايوه وبصله مصننه كمان ووبشراشير طويله وهبله ومعفنه وريحتها وحشه كمان

مصطفى : عيب كده يا سعديه تشكرى يا بت عمى بس اعملى حسابك مش هتاخدى غيرى انا

الحج سليمان ابو سعديه اعد مش عاجبه الوضع

الحج سليمان : انتى يا بت مش هتاخدى غير ابن عمك ----ى مش هتاخدى غير مصطفى

سعديه : ومالك يابا فرحان جوى كده وانت بتجول مصطفى على اساس انه رئيس الوزراء

الحج سليمان : انا جولتها كلمه وهشوف كلام مين الى هيمشى

وسابها وخرج هو ومصطفى واعدت هى ومامتها الست عطيات

الست عطيات : ايه يا سعديه التعليم خلاكى تعلى علينا يا بتى

سعديه : تعليم ايه ونيله ايه يا امه ده مش بيعرف الالف من كوز الدوره

ولا حتى بيعرف يكتب اسمه

الست عطيات :ده ابن عمك وعارك يا بتى

سعديه : على اساس ان انا الراجل وهو الست عارى وهلمه بس ياما علشان

انا مش ناجصه وكرهت البلد من بوزه الفجرى ده الى شبه الشبشب المجلوب

ولو كلمه تانى هسيب البلد وهمشى انهرده مش هبات فيها

الست عطيات : خلاص يا بتى انا سكت اهو بس انتى لازم تراجعى نفسك ربنا يهديكى

سعديه بقى اعدت هتموت ومش طايقه اى حد وبدأت تفكر

( مصطفى مين ده الى هتجوزه

واهو كمان ميدو جه خطب البت ام سحلول الى اسمها جنى ربنا ياخدها

وجنى يركبها ولا يعرفوا يطلعوه منها بس انا مش ممكن اوافج على ابو الفصاد ده

ولا يمكن اتجوزه ادى الى ناجص اخد واحد جاهل وكمان فجرى وشه يجطع الخميره من البيت

انا هجدى ايامى دى على خير وعلى ما تاجى الاجازه اكون لجيت حل

يلا اروح انام احسن من وشهم )

ونامت سعديه وهنشوف الحلقه الجايه حصل ايه

ععسسسسسسسسسسسسل ميرسى يامريم

العفووو منة

الحلقة التاسعة
قضت سعديه الاجازه فى بيت اهلها وهى فى حيره مش عارفه تعمل ايه يا ترى هتوافق على مصطفى ولا ترفضوا وكمان هى متقدرش توافق عليه علشان مش بتحبه وكمان متقدرش ترفضه علشان اهلها وكمان مش عارفه تعمل ايه مع ميدو يا ترى تصارحه بحبها ولا لا وهى شايفه انها غلط تقله وخصوصا ان هو خطب ومش صارحها انه بيحبها وهى طبعا طول الوقت سرحانه وبتفكر ومش عارفه تعمل ايه وبعد انتهاء الاجازه نزلت مصر علشان الامتحانات بعد اما وصلت راحت الجامعه تانى يوم وقابلت ندى وحكتلها على كل حاجه
ندى : ياااااااااه يا سعديه كل ده فى قلبك وساكته طيب انتى ليه مش قلتى لميدو انك بتحبيه او صارحتيه كان ممكن ميخطبش جنى دى
سعديه : انتى مجنونه يا بت ولا ايه انا اصارحه لا كرامتى متسمحليش
ندى : الموضوع مش كده يا بنتى هو كان ممكن يفكر فيكى ويحبك
سعديه : انتى هبله والله يا بت ده بيحب العفريته الى اسمها جنى وهو اصلا مش بيفكر فيا ولا باجى على باله
ندى : بس انا لاحظت انه معاملته ليكى مختلفه وكمان مهتم بيكى الفتره الى فاتت دى وكمان كان بيزعل جنى علشانك
سعديه : امال ايه الى خلاه خطبها تكونش سحراله ماهى جنى بحالها تلاجيها شغلت العفاريت بتوعها وسحرتله
ندى : ههههههههه والله انتى فظيعه وده وقت تهريج يابنتى فكرى هتعملى ايه فى مصطفى ده كمان
سعديه : والله ايام سوده ومش عارفه حاجه جال مصطفى جال دى ايام هباب
ندى : بصى انتى قولى لاهلك لا واهتمى بميدو شويه يمكن يسيب ال--ه دى ويهتم بيكى انتى
سعديه : الى اهم من ده كله الامتحانات جربت ولازم اهتم بيها
ندى : اه كده كويس بس لازم تتغيرى شويه علشان ينجذب ليكى ويحبك بقى
سعديه : اتغير ازاى بجى
ندى : يا بنتى انتى اجمل من جنى دى بالف مره لو اهتميتى بنفسك شويه وباستايل لبسك هتبقى قمر
سعديه : موافجه بس باحترام
ندى : اوك نخرج بعد المحاضرات ونشوف هنعمل ايه
وبعد اما خلصوا المحاضرات نزلوا اشتروا شويه حاجات ولبس بقى وندى غيرت استايل سعديه خالص وكمان خدتها الى بيوتى سنتر علشان تغير من شكلها ومظهرها شويه
دخلت سعديه وهى مستغربه طبعا على الى بيحصل
سعديه : بت يا ندى ايه ده
ندى : بصى هنا هنعملك ميكب وهنظبطك شويه وهخليها تعلمك ازاى تحطى ميكب لنفسك وهشتريلك ميكب خاص بيكى
سعديه : بصى يا بت بلا ميكب بلا هباب الطين ده لا انا مش اغير فى خلجتى ياختى
ندى : يا بنتى مش هتغير فى خلقتك ولا حاجه بصى دى حاجات بسيطه وهاديه اوى بصى انا حاطه اهو واضح انى حاطه حاجه
سعديه : ايوه بس مش جوى
ندى : طيب هيبقى كده مش ظاهر
سعديه : بس جوليلها والنبى يبجى خفيف جوى مبحبش الهباب ده
ندى : لا هخليها تعلمك ازاى تحطى لنفسك علشان تعملى كل يوم لوحدك
علموا سعديه ازاى تحط ميكب هادى وكمان ازاى تغير لفه طرحتها للموضه وبعد ما خلصوا الشوبنج واللفه الطويله دى روحت سعديه عند بيت عمها استغربوا طبعا للوضع الى فيه سعديه بجد بقت زى القمر وهى قمر من الاول بس مكنتش مهتمه بنفسها
مرات عمها : ايه ده يا سعديه ايه الى انتى عملاه فى نفسك ده
سعديه : ايه يا مرات عمى شيفانى ماشيه على اربع رجلين ولا ايه ما انا زى مانا
مرات عمها : لا التغيير فى شكلك وفى لبسك انتى بقيتى قمر
سعديه : جمر بالستر يا مرات عمى ما انا جمر من زمان هو انتى حوله ولا ايه مكنتيش بتشوفى
مرات عمها: قمر اه بس بقيتى قمر 14
طبعا الكل معجب بسعديه وبالاستايل الجديد وسعديه كانت فرحانه بكده وطبعا تانى يوم صحيت الصبح بدرى وعملت الى قالتلها عليه ندى وعملت الميكب الهادى الجميل ولبست اللبس الجديد وعملت الطرحه زى ما علمتها وبقت جميله اوى وراحت الجامعه اول اما دخلت



اول اما دخلت سعديه الجامعه قابلت ميدو ميدو بيبصلها وبيشبه هى دى سعديه ولا لا
سعديه : صباح الخير ياميدو
ميدو : انتى سعديه صح
سعديه : ايوه سعديه يا ولا امال خيالها ولا ايه ولا يكونشالعفريت بتاعها
ميدو : ايه الى انتى عملتيه فى نفسك ده
سعديه : ماله يا ولا وحش ولا ايه

ميدو : وحش ايه ده انتى بقيتى قمر فى يوم وليله كده
سعديه : انا جمر من الاول بس انت الى ما بتشوفش
ميدو : ده انتى كنتى مدفونه فى كوم قش بس بجد بجد قمر
سعديه : خلاص يا ولا هتجعد تجول جمر كده للصبح ولا ايه المحاضرات هتخلص ومش هنحضر ولا وحده يلا نشوف البت ندى وندخل المحاضره
ميدو : اوك يلا بينا
راحوا طبعا خدوا ندى ودخلوا المحاضره وبعد اما خرجوا من المحاضره لقوا طبعا الهانم جنى مستنياهم فى الكافتريا ومحضرتش المحاضره
جنى : ازيكوا يا جماعه عاملين ايه
ميدو : الحمد لله انتى اتاخرتى ليه ومحضرتيش المحاضره
جنى : معلش راحت عليا نومه بقى لانى كنت سهرانه
سعديه : هو انتى فالحه غير فى كده
جنى : بتبص اوى لسعديه
هى مين دى
سعديه : ايه يا بت مش عارفه مين دى انتى انتصيتى فى نظرك
جنى : سعديه مش معقول ايه الى عمل فيكى كده يابنتى ده مش استايلك ليه تلبسى حاجه مش ليكى
سعديه : شكلك كده موتكك على يدى وجولتهالك الف مره مش احسن من الى انتى لبساه يا ام سحلول
ميدو : ليه يا جنى دى سعديه بجد بقت قمر بقت عسوله اوى
ندى : طبعا سعديه قمر من الاول بس هو تغيير بسيط
سعديه : اصل يا بتى همه مش بيشوفوا مش بيهتموا غير بالمظاهر وانا حبيت اثبتلهم انى احسن منهم بس بردو باحترامى
ميدو : طبعا يا سعديه بجد انتى قمر من غير حاجه
جنى : طبعا متنرفزه اوى من ميدو
ومالك كده بتقول قمر وانت بتبصلها اوى كده ليه تكونش معجب بيها
ميدو : ايه يا جنى الى بتقوليه ده اعقلى
جنى : لا مش هعقل وعندك سعديه اشبع بيها
سعديه : ايه يشبع بيها دى على اساس انى ساندوتش ولا برتوجاله انتى عيله معفنه وانا سيبالك المكان بالى فيه علشان مش ارتكب جنايه
ندى : ميدو روح صالح جنى بقى وانا هروح ورى سعديه اشوفها رايحه فين
ميدو : اوك قولى لسعديه متزعلش
ندى جريت ورى سعديه
ندى : سعديه استنى
سعديه : مش هستنى ولا حاجه
ندى : بت استنى شفتى الى حصل شكله الاخ وقع على جدور رقابته
سعديه : جدور ايه وعيدان ايه ده مش بيهمه غير المظاهر انا عايزاه يحبنى لشخصى لسعديه نفسها مش لشكلها
ندى : اصبرى يا ستى وحده وحده واحنا اهم حاجه دخلنا من الباب الى بيهتم بيه وبعد كده هنخليه يحب سعديه لشخصها
طيب اما نشوف
واثناء الحوار ميدو جه هو وجنى
ميدو : يا جماعه انا عازمكوا بعد بكره عيد ميلادى
طبعا هتيجوا كلكوا الى مش هيجى هزعل
سعديه : انا مش هروح عند حد ولا عيد ميلاد ولا اى حاجه انا هزاكر عليا امتحانات
ندى : يعنى انتى عليكى امتحانات واحنا لا تعالى معانى مش هتخسرى حاجه
سعديه : انا مش مستعده لكده
ندى : يا بنتى بكره الجمعه ويوم السبت هاجى اقضى اليوم كله معاكى ونروح انا وانتى عيد الميلاد سوى ويمكن يتغير حاجه افهمى بقى
ندى : ميدو خلاص ان شاء الله احنا جايين
ميدو : خلاص اوك بس لو مش جيتوا هزعل
وقضوا اليوم وخلصوا محاضراتهم ورواحوا وجه يوم الجمعه الى سعديه اعدت تفكر فيه طول اليوم يا ترى هتعمل ايه بكره وهتلبس ايه وهتتصرف ازاى وكان يوم طويل من التفكير وجه يوم السبت ندى اتصلت بسعديه وقالتلها انا جايه علشان يجهزوا لعيد الميلاد
ونشوف بقى حصل ايه الحلقه الجاااااااااااااااااايه

عسسسسسسسسسسل
تحفة كل حلقة اجمل من االلى قبلها

حلاوتك يامرمر
انا كل حلقه بشتاق للحلقه الى بعدها
بس الحلقه دى نفسسسسسسىىىىىى اعرفه ايه الى هيحصل

ميرسى لمروركم يا جماعة

hhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh

هى ميريت قلبت اجنبى فى كله ولا ايه
ميرسى يامريم كتييييير

عسل عسل عسل بجد



البت سعدية دى طلعت اصيلة بامانة
ميرسى كتير مرمر
ويلا عايزين الباقى